Fraser Island & Agnes Water

Het was tijd voor Fraser Island. We gingen daar een tour doen van drie dagen en twee nachten. Dat betekende twee nachten slapen op yogamatjes, geen douche en één dixie voor 30 personen. Lekker back to basic.
Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld. Door de wind en door water veranderd het eiland steeds een beetje van vorm, lengte en breedte. Er groeien grote stukken regenwoud en het is de enige plek op aarde waar regenwoud 200 meter boven de zeespiegel bovenop zandduinen groeit. Door al het zand wordt het regenwater super goed gezuiverd en de meeste meren zijn dan ook heel transparant. Doordat het water zo schoon is, zit er bijna geen leven in. Vissen kunnen er geen voedingswaarde uit halen. Er zijn alleen een paar kikkersoorten die zich hieraan hebben aangepast.
Van te voren waren Emi en ik best wel een beetje zenuwachtig voor deze tour. Emi voor de gesteldheid van de wc en waar we moesten slapen, ik meer voor de andere mensen die mee zouden gaan en met wie we in het kookgroepje zouden zitten. De dag voordat we zouden vertrekken hadden we een soort vergadering hoe het zou gaan verlopen en met wie je in een groepje zat. Ons groepje bestond uit nog twee Nederlandse meiden, een Duits stel en een hilarische Engelse jongen. Met hem hadden we al eerder kennis gemaakt omdat ie op dezelfde kamer sliep als wij. Ook moesten we alvast alle boodschappen doen voor de drie dagen. Elk groepje kreeg een grote koelbox mee waar het in moest passen dus een beetje slim shoppen was wel handig. Ohja we moesten vooral de alcohol niet vergeten. Dus Emi en ik samen met de Engelse jongen uit ons groepje, Oliver, naar de alcohol winkel. (ze verkopen hier dus helemaal geen alcohol in de supermarkt) Oliver had al snel zijn keus gemaakt. Terwijl Emi en ik voor het bier schap stonden. Tsja, welke moet je dan nemen. Na ongeveer tien minuten naar alle verschillende soorten bier te kijken, besloten we raad te vragen aan de man die er ook stond. Hij wist het eigenlijk ook niet zo goed, maar raadde ons uiteindelijk een soort aan. Na lang wikken en wegen pakten we die doos en gingen we ermee naar de kassa. De man achter de kassa was het niet eens met onze keuze dus konden we weer terug naar het bier schap. Hij raadde ons drie verschillende soorten aan, waar wij dan weer uit moesten kiezen. Ik denk dat we bij elkaar wel een halfuur in die winkel zijn geweest, maar dan heb je ook wat.
We mochten onze grote backpacks niet meenemen dus moesten we wat spullen uitkiezen en in een kleine rugtas doen.
De volgende ochtend moesten we om zes uur klaar staan. Eerst keken we nog een veiligheidsfilmpje over dingo's, die zijn dus niet bepaald schattig, en over het rijden in een 4wd. Aangezien het eiland alleen maar uit zand bestaat en er geen 'normale' wegen zijn, is een 4wd wel nodig.
Het was een hele leuke ervaring die drie dagen. Overdag gingen we dingen bekijken op het eiland. Zo is er een wrak dat er al 80 jaar ligt, er zijn verschillende meren en we hebben door het regenwoud gelopen. 's Avonds werd er gebarbecued en gedronken, heel veel gedronken. Emi en ik hebben ontdekt dat dat toch niet zo ons ding is. Drankspelletjes doen tot je er bij neer valt. Wij hadden ons nog redelijk gedragen en daar waren we in de ochtenden maar al te blij mee. Wij zaten om 7 uur lachend aan het ontbijt iedereen een beetje te observeren die z'n tent uitkwam.
De tijd op het eiland vloog voorbij en voor we het wisten was het alweer tijd om naar het volgende plaatsje te gaan. Voor ons was dat Agnes Water. Eigenlijk stopten we hier alleen maar omdat dat beter uitkwam met de bustijden voor ons en omdat we toch alle tijd hadden, besloten we hier twee nachten te blijven. We kwamen begin van de avond aan en een groepje jongens in bananenpakken stonden ons en nog een paar andere backpackers die in hetzelfde hostel verbleven, vrolijk op te wachten. Zij brachten ons met een busje naar het hostel genaamd 'Cool Bananas'.
In Agnes Water zelf was niet zo heel veel te beleven. Niet dat je ook maar iets kon doen, daar was het veel te warm voor. Het was ongeveer 34 graden, maar volgens de weerapp voelde het aan als 43. Als er 50 had gestaan had ik het ook geloofd. Ik wist niet dat je zo erg kon zweten. Elk klein briesje werd met open armen ontvangen. Van ellende wist je gewoon niet meer zo goed wat je met jezelf aan moest en slapen was al helemaal een ramp. Aangezien de kamer geen airco had en het 's avonds nou niet bepaald afkoelt. Zelfs in zee kan je niet echt verkoeling zoeken want die is dus lauw. Genoeg geklaagd want we hebben hier ook iets leuks gedaan. Vanuit het hostel kon je je aanmelden voor een soort tour. Dat begon met kangoeroes voeren/aaien op een boerderij. Weeskangoeroes werden hier grootgebracht en doordat er geen hek om de boerderij zit kunnen ze als ze groot genoeg zijn gewoon de wijde wereld in springen. Ook hebben ze dan de vrijheid om terug te komen wanneer ze willen. De tour gingen verder met een wandeling door het papierboombos, vissen voeren en eindigde met het kijken naar de ondergaande zon op een strandje onder het genot van een biertje. Ondanks dat het bewolkt was, vonden we de zonsondergang erg spectaculair en we keken al uit naar alle mooie zonsondergangen die we hopelijk in Nieuw-Zeeland zullen gaan zien.
De volgende dag was het alweer tijd om naar het volgende plaatsje te gaan, Rockhampton. Het voelde weer aan als een graad of 43 dus wij waren erg blij met de airco in de bus. Ook in Rocky zouden we maar twee nachten blijven, wat er uiteindelijk 1,5 werd, maar daarover de volgende keer meer.