Het hostel
Door: Emi
Blijf op de hoogte en volg Emi en Milou
28 November 2016 | Australië, Deniliquin
De mensen hier zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Uiteraard zitten er ook wat vreemde vogels tussen die je alleen aanstaren en verder geen woord tegen je zeggen maar dat zie ik maar als een compliment.
Er bestaat dus zoiets als het 'hostellachje': een glimlach naar je hostelgenoten die je niet hebt ontmoet, die je waarschijnlijk ook niet echt zult spreken maar men wilt toch aan elkaar laten zien hoe aardig we allemaal zijn. Soms gaat het hostellachje gepaard met een mierzoete 'hi'. Daar zijn wij eigenlijk stiekem te Nederlands voor maar ik doe er toch maar aan mee. Gewoon voor de saamhorigheid.
De faciliteiten zijn buitengewoon. De bedden zijn redelijk gammel, de douches hebben niet echt een stabiele temperatuur, en de keuken heeft geen kraan. Huh. Ja, die zit 1 gangetje verder in de 'huiskamer' (als in: een ruimte met twee leren banken gratis afgehaald van marktplaats en een tv. Ohja en een kraan.)
Ook is het hostel gelegen aan een drukke weg. Als je 's ochtends te vroeg wakker wordt dan ben je eigenlijk de pineut, want slapen gaat dan nog erg lastig.
Het koken is denk ik hetgene waar ik het meest tegenop zag. Het valt me alles mee en het gaat ons goed af. We zijn sinds we in Melbourne zijn aangekomen ineens vegetarisch geworden zonder dat we het in de gaten hadden. En ik heb nog nooit zo veel groente gegeten in een week als deze week. Zoals we thuis weleens iets 'makkelijks' aten, is niks hier makkelijk om te maken. Zou mijn god niet weten hoe je hier een pizza opwarmd. Dus dan maar gezond.
-
28 November 2016 - 05:49
Kees Vanderdonk:
welkom in ausieland vergeet niet om hello te komen zeggen in lawson -
28 November 2016 - 12:46
Opa En Oma :
Kunnen geen magnetron naar jullie sturen
Jullie doen het fantastisch liefs opa en oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley